De laatste jaren ben ik me steeds bewuster geworden van de vernietigende systemen die we met z’n allen gecreëerd hebben en in stand houden. Zoals de vlees-, de voeding- en de kledingindustrie, ons waterverbruik en de plastic soep. Op zoveel plekken wordt er geproduceerd zonder aandacht voor de impact die dat heeft op de aarde en de mensen die er leven. Dan kun je denken: wat kan ik daar aan doen? Maar ik geloof in de impact van individuele keuzes. Elke stap telt. Elke lamp die je uitdoet, elk flesje water dat je niet koopt, elk printje dat je niet maakt, elk kledingstuk dat je niet koopt.

​

Je kunt niet alles goed doen. Maar begin dan in ieder geval met één ding. Ik doe bijvoorbeeld niet meer mee met de fastfashion gekte van grote ketens als H&M en Zara. Deze industrie is niet alleen heel vervuilend, ze houdt ook erbarmelijke werkomstandigheden in stand in derdewereldlanden.  Dus ik kies ervoor alleen nog maar duurzaam geproduceerde of tweedehands kleding te kopen. En sowieso een stuk minder.

​

Ik heb geen strikte richtlijnen over wat ‘duurzaam geproduceerd’ is. Ik kijk naar het merk en of ik het verhaal daarachter geloofwaardig vind. En of ik erop kan vertrouwen dat de kleding met aandacht voor mens en milieu gemaakt is. Ik vind die nieuwe merken via vrienden, Facebook, Rank a Brand of bijvoorbeeld mijn nieuwe bank Triodos. Verder ben ik overgestapt van ING naar Triodos zodat ook mijn geld bijdraagt aan een betere wereld. Ook eet ik minder vlees en koop ik meer biologische producten.  Ik laat de auto staan en reis met de trein naar mijn werk.

​

Ik vertel mijn vrienden en familie wat ik doe en waarom. Ik praat met ze over een documentaire die ik zag of een nieuwsbericht dat ik las. En ik bevraag ze op hun overtuigingen en de acties die daarbij passen. Soms vinden mensen dat irritant maar ik vind het belangrijk. Want we mogen er niet meer mee weg komen. We moeten allemaal ons gedrag aanpassen. Alleen dan kunnen we echt dingen verbeteren.